Witajcie Mili Czytelnicy!
Już od dłuższego czasu po moim rozumie krąży myśl wcale niezaskakująca, a jednak w pewien sposób dla mnie odkrywcza. Dość szybko nabierała barw, szlifowała swe pokątne pragnienia, aż w końcu urosła do rangi przekonania. Przekonaniem tym zaś jest zasadnicza funkcja poznania, czy też niejako rozbudzenia piękna przez poezję w życiu każdego człowieka.O ile zaczątek miłości, a co za tym idzie - piękna został każdemu dany w łonie mamy, jako prezent od Boga Najwyższego, o tyle mamy obowiązek nie tylko ten podarunek rozpakować, ale i korzystać z niego, cieszyć się nim, a w tym się zawiera pomnażanie, rozwijanie, pielęgnowanie. Wspaniałym ''sposobem'' na to jest POEZJA... Poszłam nawet o krok dalej w swoich przemyśleniach i stwierdziłam, że poezja jest do tego NIEZBĘDNA.
Owszem, różne są ścieżki rozwoju duchowości, estetyki człowieka. Zapewne każdy ma własne upodobania artystyczne, które wznoszą jego wnętrze na wierzchołek sztuki i niekoniecznie jest to delektowanie się wierszem. Wielu sądzi, że nie przepada za poezją. ...ja natomiast myślę, że to nie jest prawda. Tacy ludzie są ubodzy w poznaniu siebie, swojego jestestwa. Nie zasmakowali jeszcze rozkosznej harmonii wersów i zwrotek. W ich podświadomości, w skromnym punkcie serca znajduje się spora potrzeba poetyckiego uniesienia. Doświadczyłam tego na samej sobie, osobach mi bliskich i dalszych, różnego stanu, odmiennych wiekiem, emocjami, fizycznością.
Poezja wzrusza, przeszywa kości, muska zmysły, wzmaga uczucia, kuje, szlifuje, wyciosuje, odkrywa i podtrzymuje PIĘKNO, aż wreszcie pomaga duszy ludzkiej wdrożyć się w dziecięctwo Boże.
Na zakończenie tej kruszynki wywodowej przytoczę Wam jeden z moich własnych wierszy...
‘’Dla Płucienniczka’’
przyjaciółki, siostrzanej duszy, swoistej siostry
Znalazło niegdyś diadem serce moje
Spowity kwiatów żółcieni naręczem,
Znalazło niegdyś serce złota pnącze,
Niejako w jaskrów kokardach
zamknięte.
Łkało z tęsknoty niegdyś serce moje
Za wzniesieniem kwietnym dwóch
pokrewnych mów,
Łkało niegdyś serce w berło sieroce,
W koronę ze złota, w wyblakły płaszcz
dusz.
Znalazło niegdyś diadem serce moje
Po bez sukni dniach z poranka
żółcieni,
Znalazło niegdyś diadem serce moje
Zdobny jaskrów złotem siostrzanych
pieśni.
26.01.2016 r.
Już niedługo ukażą się kolejne wpisy z wierszowaniem, przemyśleniami i nie tylko... Czekajcie cierpliwie
i
do napisania Mili Czytelnicy!
Maria Sokołowska
"od dłuższego czasu po moim rozumie krąży myśl"
OdpowiedzUsuńMusi być jej bardzo smutno samej w takiej próżni.
Uważam, że tekst napisała dobry. Można kogoś nie lubić, ale komentarz zdradza osobę o dużym intelekcie, bo jest cięty, trafiony, a jednocześnie wyważony.
Usuń"od dłuższego czasu po moim rozumie krąży myśl"
OdpowiedzUsuńMusi być jej bardzo smutno samej w takiej próżni.
Wiersz przeczytałem, innych niestety nie znalazłem, a szkoda. W ogóle spodobał mi się motyw diademu. Nie spodziewałem się go po tytule, gdyż ten wskazywał mi na coś rozmazanego, ludowego i kulturowo tak obyczajnego, że miałem wrażenie że wiersz się rozjedzie, ale zaskoczyła mnie treść.
OdpowiedzUsuńO diademach niewiele osób pisze, bynajmniej ja śledząc różne teksty i pisząc o tym nie zauważam, stąd temat ten mi jest bliski.
Diadem ma moc szczególną, ten w rozumieniu biblijnym, traktowany przez paruzję Św. Jana. To nośnik wieczności, klucz, symbol, utrwalacz i potęga, której ludzie nie pojmą. Diadem w zwykłym przekazie to także symbol z głów wizyjnych zwierząt, które wychodzą w wizji na świat. Nie jest to ważne.
Istota w tym, że diadem serca utęsknionego z wiersza, jak klucz do dawnej miłości, który jako symbol władzy wyrażony berłem zaczerpnął z płaszcza dusz, dawny diadem. Tak to czuję.
Oczywiście wiersz można analizować na różne sposoby, nie będę zanudzał. Dobry motyw z diademem. Szacunek, jest w tym miłość, ciepło, żal, trwoga, poszukiwanie wbrew sobie, zwodzenie, mylące ogniwa i oślepienie koroną, która wydobywa jaskry.
Symbolizm to mój konik, stąd szukam logicznych powiązań. Pozdrawiam i proszę dodawać wiersze.
Czy wrzucisz na bloga jakieś swoje rysunki?
OdpowiedzUsuńDziękuję wszystkim za komentarze. Prawdopodobnie zamieszczę jakieś moje prace na blogu.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam