Cisza tu śpiewem wychwala ojczyznę.

   Witajcie kochani w dwa dni po Święcie Odzyskania Niepodległości! Mam nadzieję, że należycie i radośnie przeżyliście 11 listopada. Dzień ten był cudowny. Niezwykle klimatyczny. Również przez pogodę, która obdarzyła (przynajmniej moją miejscowość) chłodniejszym powietrzem i nieco amarantową pierzynką liści, przydając tym samym głośniejszej sennej poetyki półgłosów przeszłości. Przede wszystkim, jednak, wyjątkowość Święta podkreśliła msza święta, a zaraz po niej koncert pieśni patriotycznych wykonanych przez chór parafialny oraz scholę (do której należę). Rozbrzmiewały marszem ,,Legiony'', ,,Przybyli ułani'' pod drzwi i okna, a pod ołtarzem ,,Rozkwitały pąki białych róż''.
Przez cały dzień nosiłam warkocz przybrany w biało-czerwone wstążeczki. Oczywiście nie zapomniałam zjeść rogali świętomarcińskich (są przepyszne :p) przy kompozycjach Fryderyka Chopina i recytacjach ,,Reduty Ordona''.
Proszę Was, kochani, zróbcie prezent Ojczyźnie z okazji minionego święta i pomódlcie się za Nią, za Jej niepodległość (obawiam się, że nie mamy obecnie wolności, tylko posiadamy szerszą autonomię, niż w PRL-u).

 

 ,,Godło''

Chcę Cię tylko

przytulić do serca

tego, co łka obroną

Twą każdej nocy.

Tylko chcę okryć

Twe wysmagane,

nagie do rdzenia

duszy - ciało.

Pragnę tylko

dołączyć do grobów

tych, co podtrzymują

zdarte Twoje skrzydła.

Pragnę mój Orle

ojczyste me serce

do Twego przykuć,

zlać w biel i czerwień.

Maria Sokołowska   17 lat

26.10.2014 r.

   Z moją przyjaciółką Madzią uwielbiam spędzać czas spacerując przy zachodzie słońca, wśród przymglonej natury, wypełnionej tchnieniem Boga. O zmierzchu przyroda zyskuje oblicze bardziej spirytualne, niż zwykle. Jest przesiąknięta zmysłem anielskim. Śpiewa psalmy pochwalne Stwórcy, szepcze modlitwy i tworzy poezję oniryzmu.
   Od paru miesięcy zachwyca mnie cisza. Podczas jednego ze spacerów z przyjaciółką zaczęłam się zastanawiać, czym tak naprawdę jest. Doszłam do pewnych wniosków, z którymi pragnę się z Wami podzielić:

Cisza to brak dźwięku materialnego, to jest wytwarzanego przez materialne podmioty i przedmioty. Cisza jest więc całą symfonią dźwięków niematerialnych, duchowych, wytwarzanych przez duchowe istoty - anioły, Boga, świętych i niestety też duchy złe. Cisza to egzystencja przestrzeni istot duchowych.

,,Duch Święty’’

Wzmaga się podmuch

piedestałów iskry

myślący chabrem

w rzekomości.

Wzmaga się powiew

czyniąc świergot,

wśród traw

grając wiesiołkiem.

Czuje się nie swój,

nie mogąc przejść

w taflę kruchości

kresu ducha.

Bo w kres bezkresu

wypełnia stworzenia

wszystkie, bez zgody- Duch

oprócz człowieka.

Maria Sokołowska 17 lat

04.08.2014 r.

   Dodam jeszcze, że Madzia robi cudowne zdjęcia. Mamy obie dusze artystyczne, jak to mawia mój tata. Różnią się one jednak pod pewnymi względami. Jak chcecie, to wejdźcie na jej instagram:
http://instagram.com/romantique_madeleine
<3

 
   Nie dajcie się zwieść pozorom kochani. Ani światu, ani dobrodusznym bydlętom.
Niech Wam Bóg błogosławi na nadchodzący czas!