W malinowym chruśniaku

    Witajcie moi mili!

    W upalne, letnie dni najlepiej odpoczywa się w wiejskich krajobrazach. Dzikie, nieodkryte przez nikogo poza Wami jezioro, struga świeżego, słonecznego światła odbijająca się na białych obramowaniach okien, swobodnie oddychająca łąka i otulone cukrowymi obłokami niebo, to cuda natury, które zniewalają za każdym razem, gdy jest się na wsi.
   Ostatnio przeżyłam cudowne chwile leżąc beztrosko w cieniu wiekowej lipy na mięciutkim kocyku, który skrywał pod sobą soczystą trawę. Popijałam świeżą herbatkę z melisy i mięty zajadając brzoskwinie urwane z pobliskiego drzewa. Czytałam do tego romantyczną poezję Leśmiana i ... zachwycałam się życiem.
   Tak - byłam na pikniku!

A oto wiersz Bolesława Leśmiana, który mnie urzekł najbardziej.

''W malinowym chruśniaku''

W malinowym chruśniaku, przed ciekawych wzrokiem

Zapodziani po głowy, przez długie godziny

Zrywaliśmy przybyłe tej nocy maliny.

Palce miałaś na oślep skrwawione ich sokiem.

5

Bąk złośnik huczał basem, jakby straszył kwiaty,

Rdzawe guzy na słońcu wygrzewał liść chory,

Złachmaniałych pajęczyn skrzyły się wisiory,

I szedł tyłem na grzbiecie jakiś żuk kosmaty.

Duszno było od malin, któreś, szepcząc, rwała,

10

A szept nasz tylko wówczas nacichał w ich woni,

Gdym wargami wygarniał z podanej mi dłoni

Owoce, przepojone wonią twego ciała.

I stały się maliny narzędziem pieszczoty

Tej pierwszej, tej zdziwionej, która w całym niebie

15

Nie zna innych upojeń, oprócz samej siebie,

I chce się wciąż powtarzać dla własnej dziwoty.

I nie wiem, jak się stało, w którym okamgnieniu,

Żeś dotknęła mi wargą spoconego czoła,

Porwałem twoje dłonie — oddałaś w skupieniu,

20

A chruśniak malinowy trwał wciąż dookoła.

Do napisania kochani!